Violin bow rehair บริการเปลี่ยนหางม้า

Violin Bow Francois Tourte  ช่าง ทำคันชักผู้ยิ่งใหญ่ เกิด ค.ศ ๑๗๔๓ และตาย ใน ค.ศ ๑๘๓๕ ได้รับสมญาว่าเป็นสตราดิวาอุสแห่งคันชักซอ  ( Violin Bow) ซึ่งความสำคัญอยู่ที่เนื้อไม้ และทั่งโลกยอมยกให้ไม้เปอมัมบูโก (Pernumbuco wood ) เป็นไม้ที่ยอดเยี่ยมที่สุดสำหรับทำคันชักซอ ทั้ง ไวโอลิน  วิโอล่า เชลโล และ เบส ซึ่งมีมากที่สุดในประเทศบราซิล   หางม้า ( Horsetail ) เป็นวัตถุที่สำคัญของคันชัก ( Violin Bows) หางม้าที่มีคุณภาพสูง ให้กำเนิดเสียงดังดีนั้น ต้องเป็นหางม้าธรรมชาติที่แข็งแรงทนทาน มีสีขาวไม่จัดแต่เป็นสีเหลืองอ่อนกว่าสีเนย และเส้นไม่ตรงนัก ทั้งไม่เรียบและเกลี่ยงเกลาเกินไป และไม่ผ่านการฟอกขาวด้วยยาเคมี หางม้าที่นั้นต้องมาจากมองโกเลีย และเป็นหางของพ่อม้าเท่านั้น ไม่ใช้แม่ม้า และไม่ใช้แผงขนคอม้า ซึ่งจะมีคุณภาพและราคาต่ำกว่าหางมาดังกล่าว วิธีทดสอบคุณภาพของหางม้าชั้นดี ได้มีผู้เชี่ยวชาญแสดงไว้ว่า ถ้าเป็นหางม้าที่ดีต้องยืดหดได้ เด้งได้ และต้านทานการชัก หรือลากอย่างรวดเร็วในทันทีทันใด ทั้งชักเบาหรือแรงก็ไม่ลื่นเปล่า หรือคุณภาพของเสียงลดลง และสามารถขึ้นให้มีความตึงสูงได้ และมีความยืดหยุ่นสูง นักไวอลินที่เล่นเป็นประจำ ควรต้องเปลี่ยนหางม้าปีละ ๒ ครั้ง จึงทำให้มีความเพลิดเพลินในการสี และให้คุณภาพเสียงที่ดีในทุกตัวโน้ต เพราะว่าหางม้าที่ใช้มาถึง ๖ เดือนแล้วจะถูกสีกับสายจนหางม้าเรียบสนิทลื่น และไม่คอยจับยางสน ทำให้สีซอไม่ค่อยจะดัง ฉะนั้นไม่ควรจะรอเปลี่ยนเมื่อหางม้าขาดหรือบางมาก ดังที่เข้าใจกันมาแต่ก่อน